12 de julho de 2012

O MALABARISTA



LEONARDO HERRERA
Dáme un punto de apoio e moverei o mundo.
Óleo sobre tea.



O  MALABARISTA




El ponse cada tarde no semáforo cos seus paus de malabarista e fai o seu papel unha e outra vez diante dos coches a intervalos dun minuto e mil sorrisos.

-Pobre tolo !  Virá pedir…

Vai moita calor e con resignación subimos os cristais. É difícil para moitos asumir este xeito de gañar a vida,  hai  maneiras máis  normais de vivir sen arriscar.

O tempo da función chega á súa fin; o semáforo ponse verde pero o tipo non pasa a gorra, entón é cando sorrimos os da vida asegurada. Damos gas e baixamos os vidros.

-Vaia calor !

Non somos mala xente, tan só temos todo escrito e nada sobre o papel.


Raquel Pazos
Madrid, 2 de xullo de 2012