MEMORIA DUNHA
INSTANTÁNEA
Con broca do sete
tradeas en min
eu porque non saibas
evito a mirada e a
duras penas
resisto no envite
con palabras finas e
doces
como fíos de seda
vou tecendo a man
a flor multiforme dos
días
que prendes en min
Cando ti te achegas
os muros todos vibran
e ti que coñeces o
estrondo que causan
xa me sabes rendida
entón pídesme lume
e sutilmente sostés a
miña man
e acaríciasme
Raquel Pazos
16 xuño de 2013