31 de maio de 2017
30 de maio de 2017
28 de maio de 2017
23 de maio de 2017
22 de maio de 2017
21 de maio de 2017
18 de maio de 2017
16 de maio de 2017
14 de maio de 2017
13 de maio de 2017
11 de maio de 2017
10 de maio de 2017
Cronopio
Cortázar evita dar unha descrición física precisa dos cronopios e refírese a eles só como "seres verdes e húmidos". En xeral, os cronopios son presentados como criaturas inxenuas, idealistas, desordenadas, sensibles e pouco convencionais.
9 de maio de 2017
8 de maio de 2017
Unhas letras
Quen me compra unhas letras
Sen débitos e a longo prazo
Para degustalas ou desfacelas
A gusto do consumidor
Ou simplemente estrelarse a alma
Estreitar lazos,
Iniciar complicidades,
Acougar a sede,
Ou coserse as ás rotas
E botar a voar
Sen débitos e a longo prazo
Para degustalas ou desfacelas
A gusto do consumidor
Ou simplemente estrelarse a alma
Estreitar lazos,
Iniciar complicidades,
Acougar a sede,
Ou coserse as ás rotas
E botar a voar
5 de maio de 2017
4 de maio de 2017
3 de maio de 2017
Pensei que viñas para quedar
Que me ensinabas este novo xogo
de como gañar máis sorrisos
para xogalo comigo toda a vida
Pero non
Eu armei un espazo amplo
para que entrases con todas as túas pertenzas
con toda a túa luz
con todas as túas cicatrices
un espazo único
pero apenas se abriches o armario
e todo foi en ti indiferenza,
estreiteza, vileza, escuridade
Resultan inútiles as nosas palabras
mirándonos aos ollos sen pestanexar
caídas sen motivación
sen tan sequera un triste aleteo
Cando o silencio nos vence
en calquera encontro casual
farémoslle a honra
por cosernos os labios
Pensei que viñas para quedar
Pero non
Neste silencio non hai ruído
Que me ensinabas este novo xogo
de como gañar máis sorrisos
para xogalo comigo toda a vida
Pero non
Eu armei un espazo amplo
para que entrases con todas as túas pertenzas
con toda a túa luz
con todas as túas cicatrices
un espazo único
pero apenas se abriches o armario
e todo foi en ti indiferenza,
estreiteza, vileza, escuridade
Resultan inútiles as nosas palabras
mirándonos aos ollos sen pestanexar
caídas sen motivación
sen tan sequera un triste aleteo
Cando o silencio nos vence
en calquera encontro casual
farémoslle a honra
por cosernos os labios
Pensei que viñas para quedar
Pero non
Neste silencio non hai ruído
Subscrever:
Mensagens (Atom)